Krucjata Morta i Anthaela

Kasiurzyńska

"Memnon 1372 Rok Dzikiej Magii"

Był ciepły i słoneczny dzień. W centrum miasta bohaterowie wsiadali właśnie na swe konie. Po noclegu w tawernie postanowili ruszyć w dalszą drogę i opuścić już miasto by nadal szukać okazji do wzbogacenia się i podniesienia swej chwały. Gurthang i Sonja dzięki pomocy potężnej magii odzyskali swe utracone organy i tym oto sposobem ten błachy powód zakończył cel ich wizyty. Okazja do przygody jednak znalazła ich pierwsza...
- Przepraszam was dzielni wojowie, czy jesteście zainteresowani pracą? - Usłyszeli za swoimi plecami kobiecy głos. Gdy się odwrócili, dostrzegli jego właścicielkę: Tak na oko 25 letnia kobieta o jasnych włosach i niebieskich oczach, miłym uśmiechu na ustach i niezłych nawet kształtach. Miała na sobie ubranie w pewnym sensie wojowniczki - wysokie kozaki, białą tunikę, czerwony płaszcz a wszystko ze znakomitych materiałów. Przy pasie wisiał miecz i kobieta z całą pewnością nie wyglądała na kogoś, kto musiał się martwić o pieniądze. Można nawet śmiało powiedzieć, że przypominała wam swym ubiorem nieco szlachciankę.
- Jeśli jesteście śmiałkowie zainteresowani to może gdzieś porozmawiamy w spokoju?. Jednak do tawerny nie wejdę, gdyż nie lubię takich miejsc, może więc po prostu znajdziemy gdzieś sobie miejsce na dworze i porozmawiamy, jeśli chcecie możemy również zamówić coś do picia.

- Nazywam się Vaaya i już mówię o co chodzi - Kolejny jej uśmiech został posłany w waszym kierunku - Mój pan, hrabia Grewind poszukuje kilku osób, które wykonałyby dla niego delikatne zadanie, za oczywiście sowitą opłatą. Nie poinformował mnie dokładnie o co chodzi, lecz wiem tyle, że o
odnalezienie jakiegoś tajemniczego przedmiotu na którym hrabiemu bardzo zależy i jest gotów wysoko opłacić trudy śmiałków podejmujących się tego zadania. Muszę was jednocześnie ostrzec, że nie jesteście pierwszymi, których proszę o podjęcie się pracy u mego pana i jak dotąd nikt nie zakończył wyprawy sukcesem.
Vaaya skończyła mówić i wyciągnęła sakiewkę, a następnie wysypała jej zawartość na swoją dłoń. Wszyscy ujrzeliście złote pierścienie z osadzonymi w nich dużymi, czerwonymi rubinami. Dopiero teraz zauważyliście, że i kobieta miała taki na jednym ze swych smukłych palców.
- To tylko drobny prezent dla tych, którzy zechcą pracować dla hrabiego - Kobieta spojrzała po waszych twarzach - Jeśli jesteście chętni to są wasze i zapraszam wraz ze mną do zamku hrabiego, który jest ledwie godzinę konno stąd.
- Kolejni śmiałkowie pani? - Spytał nagle jakiś mężczyzna przechodząc obok was i nie czekając na odpowiedź ukłonił się nieco do Vaaya'y przyjacielsko i poszedł sobie dalej.

Gadzik_2005

Kythylion siedział znudzony przy jednym ze stolików jakiejś kawiarni dla bogaczy. Nie znosił takich miejsc. Dodatkowo bardzo sceptycznie podchodził do propozycji kobiety...Dopóki nie ujrzał kosztowności. Natychmiast wziął jeden pierścień do ręki i zaczął go uważnie oglądać.
- Hmmm, a nie jest to jakaś gówniana tandeta z jarmarku, co? - Tiefling przyjrzał się uważnie kobiecie, po czym popukał rubinem o blat stolika, ściągając na siebie spojrzenia innych osób. - No cóż...Wezmę to do ekspertyzy... - mruknął, po czym zwrócił się do Sonji.
- Hmmm, co sądzisz o propozycji tego nadzianego babska? Aha, czy mówiłem Ci że wyglądasz prześlicznie? - Diablę uśmiechnął się szeroko.

Narsil

-Wyglądają na autentyczne,Kythylionie.Osobiście jestem przychylny tej propozycji.Ot kolejna robota,zabij to,znajdź tamto,ocal tego,pomóż tamtemu,weź zapłatę i nie wracaj. - wtrącił Gurthang - Rutyna,nieprawdaż? Nic gorszego od smoka nie spotkamy. -stwierdził

Kieczy

Gwyndion uważnie przyglądał się kobiecie... to wszystko wydało się Elfowi zbyt piękne i pozornie łatwe. Kiedy kobieta przedstawiła swą propozycję Tropiciel zabrał głos:
- Chwileczkę... niech któreś z Was spróbuje rozpoznać magią jeden z pierścieni... Nie miej tego za złe Pani, ostrożności nigdy za wiele. Jeżeli pierścienie będą wporządku to opowiem się za wyruszeniem do Twojego Hrabiego, aby dowiedzieć się czegoś więcej o zadaniu.- rzekł Elf.

Anthael

Nagle do awanturników podszedł mężczyzna, twarz miał zasłoniętą kapturem. Wziął do ręki pierścionek, po czym odłożył go.

Witajcie - rzekł

Mam tu pewną sprawę w okolicy, tak myślę, że może tymczasowo mógłbym do was dołączyć. Słyszałem waszą rozmowę, złota nigdy za dużo. Umiem o siebie zadbać. - oznajmił

W oczach osobnika było widać dziwny spokój, wręcz nieludzki. Dokładnie oglądał towarzyszy, wręcz analizował ich.

Więc jak? Myślę, że przydadzą się wam dodatkowe ostrza, choć może się mylę.

Ronin

Benorn wziął w swe grube paluchy jeden z pierścieni i obejżał go w swych rękach, kilka razy chrząknął pod nosem.
-Chętnie stawie się w szeregach twego pana by wykonać to zadanie, lecz najpierw poznać musze ów przedmiot jaki mamy zdobyć i co nas może czekać po drodze.- oddał pierścień i spojżał kobiecie w oczy.
Gdy przybył nowy osobnik spojżał na jego tważ przenikliwym wzrokiem, lecz siedział cicho i nic nie mówił.

Gadzik_2005

Kythylion nie miał zamiaru oddawać pierścionka. Uśmiechnął się bezczelnie do kobiety, po czym schował go do kieszeni. Nagle usłyszał dziwnie znajomy głos.
- Przyłącz się do nas...Będziesz naszym chłopcem do bicia i mułem pociągowym w jednej osobie... - Tiefling zaśmiał się, po czym obrócił się w stronę nieznajomego.
- Lotar...kopę lat się nie widzieliśmy, ty stary pierniku. - stwierdził Kythylion z jak zawsze złośliwym przytykiem. Po chwili uścisnął Lotarowi rękę w koleżeńskim geście.

Anthael

Lotar popatrzył na tieflinga z dystansem, ostrożnie.

Witaj... znowu... - rzekł tajemniczo

Co ty tu robisz? - spytał

Kasiurzyńska

- Pierścienie możecie oczywiście zatrzymać, to zaledwie drobna część zaliczki - Odezwała się kobieta z uśmiechem - Jeśli chcecie to możemy wybrać się teraz do Hrabiego, który wszystko wam wyjaśni. Ja niestety nie jestem wtajemniczana w jego sprawy i interesy które prowadzi, ale mogę wam powiedzieć że warto dla niego pracować. Jest bogaty i to bardzo bogaty a przedmiot który macie odnaleźć to jakieś berło chyba...

Jack Mort

Nagle powietrze rynku miasta Memnon rozświetlił błysk potężnego portalu. Był wysoki na blisko pięć metrów, o kształcie elipsy. Pierwszym tworem, który z niego wyskoczył, a raczej został wyrzuconym, był, ku przerażeniu przechodniów, potężnie zbudowany kir-lanan. Wielu z was po raz pierwszy miało okazję zobaczyć przedstawiciela tej rasy. Ten konkretny osobnik grzmotnął mocno w brukowaną ulicę, brodząc krwią z rozciętego ramienia. Z dłoni wypadło mu ostrze, upadając dopiero pod nogami Gurthanga, znacząc ulicę czerwoną posoką. Zaraz za grzesznikiem, z portalu wyszło czterech bitewnych magów. Jeden z nich ciężko już kulał, drugi zaś posiadał rozcięte czoło. Reszta pozostawała pozbawiona ran.
- Nie można mnie spętać ! - ryknął po chwili, wznoszący się do lotu kir-lanan. Runął na jednego z magów, zanim ktokolwiek wymówił inkantację, rozdzierając ofierze spory kawał płuca swymi szponami. Chwilę później dostał jednak za swoje, boleśnie kąsany przez wyłądowanie łańcuchowe kolejnego z bitewnych. Ludzie na rynku stali oniemieli, wokół zbierała się już niepewna straż...

Gadzik_2005

Nim Kythylion zdążył odpowiedzieć Lotarowi, na rynku zaczęło sie dziać niezwykłe widowisko - kir-lanan walczył z trzema bitewymi magami.
- Dalej, udupcie tego głupiego gargulca ! - krzyczał rozbawiony Tiefling. - No co tak nędznie go atakujecie, przypalcie go porządnie ! - Diablę zdecydowanie nie był skłonny do pomocy gargulcowi. Uraz z przeszłości wywarł na nim widoczną nienawiść do przedstawicieli tej rasy.

Narsil

Gurthang uderzył pięścią w stół.

-Co jest do cholery?!? Nawet napić się spokojnie nie można? Cholera by wzięła magów!

Wstał od stołu,wyciągnął miecz po czym syknął z bólu.Noga wciąż dokuczała,choć jakość czaru była proporcjonalna do ceny.

-Kythylion do cholery,to nie jest zwykły gargulec!Co to za stworzenie? W Podmroku słyszałem o gargulcach,ale to coś tylko trochę go przypomina...

Gadzik_2005

- A ja WIEM co to jest i wierz mi, że śmierć każdej tej pokraki jest dla świata wybawieniem... - rzekł Kythylion, po czym dalej przyglądał się atakowanemu kir-lanan'owi ze złośliwym uśmiechem.

Ronin

Krasnolud siedział osłupiały z otwartymi ustami
"nieno zadużo jak na jeden dzień"- jego ręka powędrowała w kierunku kuszy, jednak nie wyciągał jej, nie wiedział oco chodzi i komu niby miał pomóc wolał siedzieć cicho i niewtrącać się do tej zabawy.

JJ

Sonja spojrzała podejrzliwie na Kythyliona i odezwała się do niego jednak z lekkim uśmiechem:
- Wyglądam prześlicznie tak? Jakoś wcześniej nieczęsto to mówiłeś...
Przerwała na widok zamieszania i walki nieznajomych osobników. Pierwszy raz widziała również takiego stwora. Spojrzała na swych towarzyszy i nie wiedząc co robić na wszelki wypadek postanowiła się nie wychylać z szeregu i również nie zareagowała zbytnio na zaistniałą sytuację.