Krucjata Morta i Anthaela

Kasiurzyńska

- Wiesz co - Anastrianna zwróciła się do Kythyliona - Jak to wszystko się skończy i ewentualnie jeszcze będziesz żyć to wtedy sobie cwaniaku pogadamy... .
Po chwili weszliście więc na zamkowy dziedziniec. Wszędzie było cicho i pusto, jeśli nie liczyć dzwonienia jakiegoś alarmowego dzwona. Po pokonaniu kilku drzwi i dwóch korytarzy zeszliście schodami w dół i znaleźliście się w podziemiach. Panował tu miły chłodek i lekki półmrok oświetlany kilkoma pochodniami.
- Ona jest tam - Wskazała wampirzyca stojąc w korytarzu na kolejne drzwi - Jednak musimy uważać na strażnika, który się tu kręci.
Przystawiła ucho do drzwi i przez chwilę nasłuchiwała.
- Chyba go nie ma w pobliżu - Powiedziała po chwili i dodała - Kto wchodzi pierwszy?.

Tygrys ziewnął niespodziewanie i jakby nieco prychnął. W jego ciele były wbite 2 kolce od pokonanego Wyjca i nieco krwawił.

Kieczy

- Ja...- zadeklarował Gwyndion.- Chodź przyjacielu, twój węch i wzrok może nam się przydać...- rzekł do Tygrysa pierwej wyciągnąwszy kolce i ruszył przed siebie.

Narsil

-Idę z tobą. Może na coś się przydam. -dodał Gurthang.

Gadzik_2005

Kythylion na wszelki wypadek wziął do ręki łuk.
- Uważaj na siebie. - rzekł do Gwyndiona, po czym poklepał go po ramieniu. Tiefling położył strzałę na cięciwę i zaczął wpatrywać się w mrok korytarza.
- Coś tu śmierdzi...Za cicho jest... - mruknął.

Kasiurzyńska

Wyciągnięcie tygrysowi kolców spowodowało rany i ten zawarczał po raz pierwszy groźnie na swego humanoidalnego przyjaciela. Krew pociekła po jego grzbiecie i wampirzyca znów miała dziwny wzrok.
Weszliście jednak do środka i okazało się że nikogo tam nie ma. Korytarz był pusty. Po prawej i lewej znajdowały sie cele. Kilka z nich było tylko zakratowanych, kilka miało drzwi z małymi okienkami i oczywiście w nich kratami.
W celach były jakieś stwory które się poruszyły na wasz widok, jednak lepiej chyba do nich nie podchodzić. Zauważyliście że w jednej z nich jest nawet Ogr.

Po kilku chwilach dotarliście do celi anielicy. Jej cela była tylko zakratowana i każdy z was ją zobaczył. Wisiała bezwładnie przykuta do ściany w fatalnym stanie. Jej ciało było pokryte licznymi ranami i niebieskimi sińcami. Zastygnięta krew pokrywała jej ręce i nogi, do tego wszystkiego miała jeszcze wiele powyrywanych piór, a jedno ze skrzydeł było dziwnie wygięte, jakby złamane.
Zakratowana cela była oczywiście zamknięta na klucz, którego nigdzie nie widzieliście.

Gadzik_2005

- Cholera chędożona ! - warknął Kythylion. - Macie jakiś pomysł na uwolnienie tej skrzydlatej małpy ? Ja tam bym trzasnął w zamek morgensterem, może wtedy ustąpi...

Narsil

-Wątpię.Najpewniej poza zamkiem jest tu też pułapka. Ktoś ma jakieś pomysły? -rozejrzał się po zgromadzonych Gurthang.

Ronin

Krasnolud położył swój topór na ziemi poczym obrócił się i wyciągnął kuszę, która wycelował w pustkę przed sobą
-wy ją uwolnijcie, a ja będe was osłaniał

Narsil

-Ciekawe JAK mamy ją uwolnić,co?Klucza nie ma,zamek wygląda na mocny więc go nie wyważymy.Nie da rady.

Gadzik_2005

- Oto dialog Drowa z Krasnalem, czyli kto jest głupi a kto głupszy... - warknął Kythylion. - Skończcie wreszcie i oszczędźcie wstydu...Nawet Ogry przy was są inteligentni... - dodał wściekły, po czym z całej siły uderzył morgensternem w zamek.

Kieczy

- Hmmm może mam pomysł... - rzekł Gwyndion i spojrzał z uśmiechem na Wampirzycę.- Może spróbujesz przemienić się w mgłę, prześlizgnąć się miedzy kratami i ocucić Anielicę... myślę, że tak potężna mimo iż osłabiona istota z pewnością znajdzie sposób na tą kratę, albo przynajmniej podsunie nam jakiś pomysł.... może widziała, który ze strażników ma klucz.

Kasiurzyńska

- Ja się do niej nie zbliżę - Wampirzyca odwzajemniła uśmiech do Gwyndiona - W końcu pomagałam ją schwytać i jest mi za to ogromnie wdzięczna... .

Kythylion trzasnął z hukiem morgenszternem w zamek. Po chwili jeszcze raz i jeszcze raz. Zamek popuścił a woj dokończył dzieła kopniakiem i drzwi do celi anielicy stały otworem. To działanie obudziło ją i słaba, jednak wyraźnie wystraszona patrzyła na uzbrojonego tieflinga będącego już z nią w celi. Teraz przydałby się ktoś z czymś ostrym by przeciąć kajdany które miała zaczepione na nadgarstkach, no i jeszcze te metalowe rękawice... .

Pozostali towarzysze w tym czasie stali sobie spokojnie w korytarzu i obserwowali drzwi którymi przyszli jak i drzwi prowadzące gdzieś dalej, najprawdopodobniej w głębię zamkowego lochu. W tym czasie nieustannie dzwoniący zamkowy dzwon alarmowy w końcu ucichł i wreszcie był spokój dla waszych uszu, cisza jednak stawiała was również w sytuacji zmuszającej do zaprzestania zbytnich hałasów.

Gdy Kythylion sięgnął po Dark Umbrele by przeciąć łańcuchy więżące Annorę dobiegły do waszych uszu czyjeś wolne i ciężkie kroki. W momencie gdy łańcuchy były przecinane, drzwi które pilnował Benorn niemal wyleciały z zawiasów otwarte z wielką siłą. Stał w nich dwumetrowy niebieskawy goryl z czterema górnymi łapami. Zaryczał głośno na wasz widok po czym skoczył na Benorna. Ten zdołał wystrzelić bełt ze swojej kuszy, jednak to tylko jeszcze bardziej rozwścieczyło Girallona.
Drowi Kapłan zauważył to od razu. Monstrum miało taki sam wydrapany na torsie znak jaki widział ostatnio na plecach Sonji. Teraz już był tego pewien - Był to "Symbol Perswazji" mieszający stworzeniom w umysłach i zmieniający ich nastawienie wobec własnych oprawców jako najlepszych przyjaciół a nie znienawidzonych wrogów.
- Strażnik!! - Wrzasnęła wampirzyca - Uciekajmy z lochów, drogą powrotną lecz pierwszy korytarz w prawo i bedziemy w wielkim holu zamku. Tutaj nie mamy z nim szans, za mało miejsca jest! - Po czym stanęła przy otwartych drzwiach którymi wcześniej tutaj weszliście - No dalej, ja zabarykaduję drzwi i zyskacie chwilę czasu, uciekajcie!!.

Gadzik_2005

Kythylion nie dał się długo namawiać. Szybko wziął Anielicę na ręcę i podbiegł do Anastrianny.
- Zatrzymaj tą umięśnioną małpiatkę ! Cholera, gdzie coś takiego się rodzi !? - krzyknął do niej. - Pamiętaj: duchem jesteśmy z Tobą ! - dodał, po czym z Annorą na rękach pobiegł po schodach. Będąc na korytarzu stanął i poczekał na pozostałych Towarzyszy.

Kieczy

Gwyndion pobiegł kilkanaście metrów w stronę, którą wskazała Wampirzyca:
- Uciekaj stamtąd!! Natychmiast!!- wrzasnął do Wampirzycy.- Nie poradzisz sobie z tym monstrum!

Jemiel

Immanuel uciekał co sił w nogach za towarzyszami. Zapowiadał się cięzka przeprawa.