Krucjata Morta i Anthaela

Anthael

Lotar popatrzył na swych dawnych towarzyszy.

Stary Kythylion... Pierwszy do bicia, dopóki nie poczuje prawdziwego zagrożenia

Dziekuję, przyjaciele - wojownik spojrzał życzliwie na swych nowych kompanów, na tieflinga także, po czym podszedł do niego i szepnął.

Nie mam i nigdy nie miałem nic przeciwko tobie, jednak proszę, nie kłóćcie się ze sobą bez sensu, zostawcie siły na podróż. Lotar klepnął go w przyjacielskim geście w ramię i odszedł do niego.

Kasiurzyńska

W czasie jazdy Vaaya opowiadała wam o przepychu zamku hrabiego, o tym jak nieszczęśliwie stracił swą ukochaną, zabitą przez Ogry w czasie przejażdżki konnej w lesie i o wielu innych sprawach. Paplała niczym jakaś targowa przekupka co zaczynało powoli doprowadzać do bólu uszu, jednak jak to kobiety, lubią sobie pogadać a mężczyźni, no cóż, ich słuchają. Dowiedzieliście się z tego oceanu słów jednak coś wartego uwagi. Hrabia ponoć miał parę kopalń i prowadził też inne rozległe interesy, więc musiał być naprawdę bogaty...
- To tam - Kobieta wskazała na... gruzy jakiegoś zamku!. Widząc wasze zdumione miny uśmiechnęła się rozbrajająco i dokończyła:
- Poczekajcie aż będziemy na miejscu, wtedy zobaczycie.

Jack Mort

Mordred wzniósł się w powietrze i pokręcił z niesmakiem rogatą głową, dostrzegając zdewastowane resztki fortecy.
- Wygląda mi to na przekręt shovyani*. Na cholerną kupę gówna - krzyknął z powietrza, śmiejąc się pod nosem.

*shovyani [czyt.szowjani] - przyjaciele, towarzysze

Anthael

Lotar kompletnie ignorował Vaayę - nigdy nie czuł szacunku, do osób paplających, uważał bowiem, iż słowa mają wielką wartość i należy ich używać z rozwagą. Gdyby nie jej życzliwość najpewniej powiedziałbym co myśli o jej trajkotaniu. Po chwili popatrzył na Mordreda.

O co chodzi? - spytał, lecz po chwili gdy ujrzał ruiny, zaniechał dalszego pytania.

Kasiurzyńska

Ruiny znajdowały się na dużym pagórku i było to dobre miejsce na usytuowanie zamku lub innej fortyfikacji ze względów na dobre miejsce do obrony przed ewentualnymi napastnikami. Teraz jednak stały tam jedynie pojedyncze skrawki murów, porośniete mchem i inną zielenią.
Gdy w końcu wjechaliście miedzy resztki jakiejś stojącej tu kiedyś wielkiej budowli Vaaya zeskoczyła z rumaka i stojąc na ziemi odezwała się do was z uśmiechem:
- Widzę wasze miny i się nie dziwię, chodźcie jednak ze mną kilka kroków i wszystko się wyjaśni, to jedynie zmyłka dla intruzów i już za chwilę będziemy w zamku hrabiego. Zapraszam więc za mną i uważajcie by się nie potknąć. Potężna magia chroni to miejsce i osobę hrabiego przed wieloma wrogami i spiskowcami jakich się niestety dorobił przez swój majątek.

Vaaya zaprowadziła was miedzy runami do pewnej czarnej i wyjątkowo symetryczenej dziury w ziemi, średnicy gdzieś 3 metrów. Ci z was, posiadający zdolność widzenia w ciemnościach nie potrafili jednak przebić swym wzrokiem ciemności tego otworu i dojrzeć dna.
Jej uśmiech i rozbawienie nie znikało z twarzy, podobnie jak wasze zdziwienie.
- To jest studnia wielu światów - Wyjaśniła kobieta - To droga prowadząca na zamek hrabiego Grewinda, gdzie jest całkowicie bezpieczny kontrolując jej drugą stronę. Jeśli więc chcemy się do niego dostać należy tam wskoczyć, co zapewniam jest całkowicie bezpieczne i co sama już setki razy robiłam. Jeśli więc nie opuściła was odwaga i nadal macie ochotę na pokaźny zarobek zapraszam za mną.

Jack Mort

Mordred splunął na ziemię, przyglądając się studni.
- Tylko ktoś szalony i nienormalny mógłby wejść tam, polegając na twoich słowach gadhii - zwrócił się do kobiety - Na co więc czekać ? - dokończył z wilczym uśmiechem.

Gadzik_2005

Kythylion uśmiechnął się złośliwie do Vaayi, po czym rzekł:
- Panie przodem.

Anthael

Raczej babsztyle - Lotar szepnął do siebie.

Nie podoba mi się to. - rzekł cicho i przygotował miecze. Ostrożności nigdy za wiele.

Kasiurzyńska

W tym momencie spomiedzy ruin wyszło 4 rycerzy, otaczając was z każdej strony.Każdy z nich dzierżył broń w metalowych rękawicach: miecz półtoraręczny,
dwa zwykłe miecze, halabarda i ostatni miecz i tarczę. Zbrojni wyglądali naprawdę dziwnie i niepokojąco: Wszyscy mieli na sobie pięknie wykonane i rzeźbione czarne napierśniki, ich lekko potargane płaszcze delikatnie falowały na wietrzyku i wszyscy mieli twarze całkowicie zasłonięte hełmami z opuszczonymi przyłbicami, spod których spoglądały w waszą stronę jedynie niesamowite, zdające się świecić oczy...
- Spokojnie! - Krzyknęła Vaaya w stronę zbronych, nie w waszą - Oni są ze mną, więc wszystko jest dobrze!.
Zbrojni nie odezwali się słowem, lecz stali jedynie i patrzyli nadal na was.
- To straż pilnująca studni - Uśmiechnęła się do was kobieta, nie zwracając już uwagi na czterech rycerzy - Więc przechodzimy przez studnię?.

Gadzik_2005

Kythylion widząc nadciągających zbrojnych natychmiast wziął do ręki morgenstern. Po wyjaśnieniach kobiety podszedł do niej.
- No właź tam i nie kłapaj tyle dziobem. - warknął, popychając kobietę w stronę studni.

Jack Mort

Kir-lanan także niespokojnie chwycił za rękojeść miecza.
- Diabeł ma rację. Ruszajże gadhii swą zacną dupę ! - zagrzmiał głos Mordreda, który wręcz wyzywająco spoglądał na rycerzy.

Ronin

Krasnolud wciaż czuł się nieswojo i zachowyał się dosyć nerwowo, wszedzie dokoła otaczała go magia, nawet strażnicy byli jakoś dziwnie umagicznieni, dlatego trzymał reke wciąż na drążku topora by móc go wyciągnąć. Stanął nad czeluścią dziury i spoglądał w ziejąca mu w tważ ciemność. Choć posiadał zdolność widzenia w ciemnościach i tak nie widział dna i to go martwiło. Rozglądnął się i wzdrygnął gdy ujżał poraz kolejny dziwne oczy strażników.
"nienawidze tego miejsca, nienawidze magi"- mruczał co chwile poczym wskoczył z wrzaskiem do studni.

Anthael

W co ty pogrywasz dziewko.... - pomyślał wojownik.

Strażnicy? Wyglądają mi raczej na jakiś ponurych rzeźników i dlaczego ich twarze są skryte.?

Spróbuj jakiegoś numeru a nie wyjdziesz z tego żywo - Lotar warknął do siebie cicho, po czym podszedł do Kythyliona.

Nie opuszczaj gardy druhu, coś tu jest nie tak - wojownik szepnął cicho do tieflinga.

Gadzik_2005

- Racja, coś tu śmierdzi...Jak gacie Ogra po sraczce... - mruknął do Lotara, po czym zwrócił się do Vaayi: - Jeśli robisz nas w konia, to wiedz, że pierwsza zdechniesz... - warknął, trzymając w prawej ręce morgenstern.

Jack Mort

- Na cuchnącą mordę Klautha! Ten psubrat znowu ma rację - przytaknął Mordred słysząc słowa tieflinga, po czym zwrócił się do kobiety - Skoro już zdecydowałaś się na nasze towarzystwo wiedz, że jeśli coś knujesz będziesz umierać najwolniej i najboleśniej jak się da. Już ja się o to postaram paniusiu. A przed śmiercią możemy się jeszcze trochę zabawić... Dawno nie posiadłem świeżego, kobiecego ciała - zakończył kir-lanan ze szkaradnym uśmiechem na ustach, odsłoniwszy ostre zębiska.