Krucjata Morta i Anthaela

Gadzik_2005

Kythylion widząc, jak Glod złapał w locie strzałę, aż przetarł oczy ze zdumienia: - Jak on to do cholery zrobił ?! A żeby cię pogięło, ty ruda gnido! - krzyknął, rzucając się na Gloda z morgensternem w ręku.

Kieczy

Elf stał jak sparaliżowany słysząc zawodzenie swego chowańca, odczuł na swej skórze cierpienie stworzenia.
- Yraelu atakuj!- krzyknął rozpaczliwie Karastirr wyciągając strzałę ze skrzydła gargulca- Głupcze nie wyjdziesz stąd żywy! Niechaj się zacznie twoja droga w niebyt...
Oczy Elfa zabłysły, kiedy ten wykonał kilka ruchów rękoma... promień osłabienia już leciał w kierunku napastnika.

"Będzie cholernie ciężko, trzeba postawić wszystko na jedną kartę... ehhh Karastirrze w coś ty się znowu wpakował"- pomyślał Czarodziej.

Jemiel

Wojownik zaklął szpetnie, wyciągając kołek z uda. Widząc jego dziwną postawę postanowił zadać jakikolwiek cios zanim jego przemiana dobiegnie końcu. Podbiegł do wroga i ponownie wziął zamach.

Ronin

Krasnolud pozbierał się szybko spod ściany i oparł się o nią ręką ciężko dysząc. Widząc atakującego Immanuela zakrzyknął
-Celuj w serce!!- po chwili sam chwycił swój topór i zaatakował wroga pionowym cięciem prosto w sam środek jego głowy- I CO TY NA TO MASZKARO

Jack Mort

Okropna maszkara wystrzeliła w powietrza zanim ktokolwiek chociażby dotknął ją swym ostrzem. Uderzając w katanę Gawrona, prawie przybiła mężczyznę do ściany.
- A więc znalazłeś nas i tu - szepnął Glod, poliformując się w monstrum jeszcze większe i ohydniejsze niż przedtem. Cios Wolrentine'a pozbawił demona dłoni. Ta pofrunęła, plując strumieniami krwi i kończąc lot plaśnięciem na drewnianej podłodze.
- ARGH !!!!

Jack Mort

Karastirr poczuł, że moc wzniosła go na wyżyny. Ujrzał Czarną Panią i jej alabastrowe, magiczne berło. Elf wrzasnął rozdzierany potęgą śmierci. Wycelował w Gloda, transformując Osłabiający Promień w Kulę Zagłady. Wszystko zamarło. Śmierć wdzierała się wszędzie. Gawron zachłysnął się krwią.
- Nie teraz Karastirze ! - krzyknął, tracąc pole widzenia z każdą sekudą. Elf chwycił się za brzuch.
- Ja nie mogę tego zatrzymać... - wycedził.

Kieczy

Karastirr stracił panowanie nad swoją duszą, ogarnęła go czysta chęć zabicia napastnika, lecz resztkami wolnej świadomości zdążył krzyknąć:
- Uciekajcie głupcy... na co czekacie!!- wydarł się z całych sił Elf. Jego oczy przepełniało straszliwe blade światło, a głos odznaczał się wieloma odcieniami grozy, zdawało się jakby wydobył się z wielu gardeł naraz.

"- Yraelu wierny sługo, przytrzymaj jak najdłużej tego demona, aby się nie ulotnił... pewnie zginiesz, ale obiecuje ci, że powrócisz do mnie."- Karastirr wydał w myślach polecenie Gargulcowi, stworzenie spojrzało na swego pana i ruszyło do ataku.

Anthael

Jeśli dam radę w ogóle wstać, to może rzeczywiście zastanowię się nad ucieczką domorosły magiku - krzyknął Drake

Mam juz dość walniętych nekromantów, szalonych samurajów czy rudych rzeźników!! Może tak ktoś pomoże mi wstać? - Wrzasnął Drake mająć już dość wszystkich

Gadzik_2005

Kythylion widząc i słysząc wrzeszczącego Drake'a capnął go za kołnierz i podciągnął do okna.
- Rób co chcesz, ale ja nie mam zamiaru zostać tu dłużej. - stwierdził, po czym skoczył z okna na ulicę.

Ronin

Krasnolud patrzył wielce zdziwiony na towarzyszy, którzy skakali przez okno. Sam natomiast szedł przez jakiś czas w cieniu, licząc, że coś mu to da, poczym rzucił się w stronę drzwi i zbiegł szybko po schodach.

Anthael

Aasimar siedział na parapacie, rozbawiony sytuacją.

Uwaga diablę leci! Łapcie go hahah - zaśmiał sie po czym skoczył za nim

Żebym upadł na głowę to może zdechnę i nie będę musiał więcej ich oglądać - pomyślał lecąc, po czym na jego twarzy zawitał dziwny uśmiech.

Obym spadł na niego...

Jemiel

W obliczu nadchodzącego kataklizmu Wolrentine wziął sobie do serca uwagę elfa i najszybciej jak potrafił zbiegał po schodach w kierunku wyjścia, mijając po drodze krasnoluda.

Już prawie... - pomyślał sobie, widząć uchylone drzwi wejściowe.

Gadzik_2005

Kythylion stał już na nogach, kiedy aasimar dotknął ziemi.
- Teraz radź sobie sam, niebiański kretynie - parsknął i zaczął oddalać się na stosowną odległość od karczmy.

Anthael

Drake leżal bezwładnie...

Czy ten bezmózgi debil uratował mnie tylko po to, żeby znalazł mnie tu jakiś oprych i dobił?? Ale czego chcieć od diabelstwa... - pomyslał, po czym z trudnością wstał i obejrzał sie wokoło - Kythyliona było już ledwo widac.

Nie wiem gdzie zmierza mój " przyjaciel" ale jak najdalej stąd tym lepiej - rzekł sam do siebie po czym wolno odszedł nerwowo rozglądając się wokoło.

Kasiurzyńska

Magiczny pocisk, Magiczny pocisk.. Liia nie chciala przestawac.. Wiedziala jednak, ze musi uciekac inaczej ten Czarny Elf jeszcze ich tu wszystkich zabije.
- Szlag by cie trafil - Krzyknela do Karastirra i pobiegla mamroczac przeklenstwa w Elfim jezyku do wyjscia.